Pagina's

woensdag 29 augustus 2012

Snif snotter

Grrrrrrrrr, ik heb gezelschap gekregen van H1N1 type A of zo iets dergelijks. Influenzavirussen worden altijd aangeduid met een dergelijke letter/cijfercombinatie. Ik ben net op de valreep van de vakantie snipverkouden geworden. Vandaag heb ik al sniffend doorgebracht maar het heeft me niet weerhouden van een leuk uitje.


De hofleverancier van mijn moeders quiltlapjes is gesloten en dus moest ze op zoek naar een ander. Die is gevonden! Veltrop is de naam. Een enig zaakje met een lapjessssssssss, geweldig. Ik heb mij ook laten verleiden tot een workshop quilt maken. Als het even meezit, heb ik met kerst mijn eerste quiltje voltooid. Maar voorlopig moet ik het doen met een lapje voor een broekje voor mijn nieuwe pop.

Wordt vervolgd...

maandag 27 augustus 2012

Laatste week

Onze laatste vakantieweek is ingegaan. Uit ervaring weet ik dat deze week omvliegt, jammerrrrrr! Vandaag liet de zomer zich, na een toch wel vochtig weekend, weer van haar beste kant zien. We hebben er direct van geprofiteerd en zijn Fort Kijkduin (Den Helder) gaan bekijken. Fort Kijkduin is een militair bolwerk (geweest) met een rijke historie en het ligt in een prachtig gebied. We hebben zelfs nog even naar Texel gezwaaid.


We hebben de dag afgesloten met noedels met een stokje. Dat valt echt niet mee! Wel goed voor de lijn want op die manier eet je niet zo veel.

Groetjes Sandra

zaterdag 25 augustus 2012

Blauw

Blauw is mijn lievelings kleur en dan bij voorkeur donkerblauw. Nu had ik voor de vakantie het flow vakantieboek gekregen, heel gaaf. Het was een leuk tijdverdrijf. Een van de tips daarin was om elke dag iets van een vaste kleur te fotograferen.


Uiteraard blauw!

donderdag 23 augustus 2012

Modeshow

Dit is Sophie, mijn eerste pop. Ik heb haar al een tijdje geleden gemaakt maar ze was nog steeds niet fatsoenlijk aangekleed. Dat heb ik nu maar eens gedaan. Zoals dat bij een echte modereportage gaat, mocht ze mee op locatie. De reis ging, gisteren, naar een dahliapluktuin en uiteraard het strand.




 
 


woensdag 22 augustus 2012

taart op herhaling

Van de week vertelde ik dat mijn taart, die ik volgens het recept van "elke dag zaterdag" had gemaakt, prima smaakte maar toch niet helemaal gelukt was. Gisteren heb ik hem nog eens gemaakt en nu is het resultaat wel naar mijn zin. Lekker roze!
 


maandag 20 augustus 2012

Zou je ze niet!?

Van de week blogde ik over mijn eerste wildbrei experiment in Frankrijk. Grappig om te doen en toch een soort van kunstuiting, vinden jullie niet?
Ik had inmiddels ook andere wildbreiprojecten bij mij in de buurt gespot. Afgelopen weekend had ik die vastgelegd met mijn telefoon. Nu lukte het met geen mogelijkheid om die foto's van mijn telefoon op de computer te krijgen. Manlief heeft zich er helemaal in vastgebeten, helaas zonder resultaat. Geen nood dan nog een keer met een echt fototoestel, zou je denken.

Nou mooi niet. Het project in de winkelstraat was afgelopen weekend door vandalen in de fik gestoken en weg wildbreipaaltje, vandaag restte nog een zielig zwart hoopje. Zou je ze niet?! Ik kan daar niet tegen. Ze hadden daarvoor al een ander object af laten branden en nu dan deze. Blijf gewoon met je vingers van andermans spullen af!

Manlief heeft vervolgens verder gekloven aan het probleem van de telefoonfoto's en vele uren later is het dan toch gelukt om de foto op de computer te toveren. Drie werf hoera!

Het afgebrande paaltje. Hier is het al enigszins toegetakeld.
De andere projecten zijn de havenkade waar al eens foto's van op haak maar aan hebben gestaan en een privé-project ergens in een woonwijk.

Privé-project ergens in een woonwijk.

Mijn eigen (demontabele) project hangt nu aan onze regenpijp in de voortuin.

zondag 19 augustus 2012

warm

Is het bij jullie ook zo warm? Bij ons is het al om te stikken en dan woon ik nog in een kustprovincie waar het doorgaans iets koeler is. Dus voor iedereen die oostelijker woont, ik heb medelijden met jullie.

Wij hadden een tamelijk druk programma vandaag en dat op zo'n warme dag. Dus na een verjaardag en aansluitend een autorit van een uur om onze lievelings tante naar de camping te brengen, vonden we dat wij wel een duik in de zee verdiend hadden.
Dat liep een beetje anders....

We zaten net en manlief had met de kinderen een eerste verkennende duik genomen toen de zon verdween. Een enorme wolk met in de verte regen maakte het ineens een stuk donkerder.


Wat zullen we doen... blijven of gaan. Een bliksemflits deed het besluit versnellen en daar gingen we met zo ongeveer iedereen op het strand.


Uiteindelijk vielen er tien druppels en rommelde het één keer en viel het dus allemaal reuze mee.
Het was daarmee echter wel ons eerste bliksembezoekje aan het strand.

zaterdag 18 augustus 2012

Taart

Zoals ik gisteren al vertelde, zijn we een dagje naar Texel geweest en hebben we aardbeien meegenomen. 's Avonds thuis ben ik lekker met een kopje thee mijn vakantie blogachterstand gaan lezen en ik kwam de leukste dingen tegen! Zo ook de roze taart van de dochter van Janina op 'elke dag zaterdag'. Echt een leuk idee en laat ik nou ook aardbeien hebben. Dus vanmiddag aan de slag. Het werd een taart met obstakels dat wel.

Het begon al met de verkeerde suiker. Ik bleek alleen donkerbruine suiker in huis te hebben. Ik stond al helemaal in de starthouding en had geen zin om weer naar de winkel te gaan. Dus jammer dan. De roze kleur van het beslag ging hiermee de mist in. Ik had geen Soeze biscuitdeeg kunnen krijgen dus dan maar gewoon biscuitdeeg. Terwijl ik de wasbak vol liet lopen met heet water om de eieren au bain marie te kunnen mixen, liep ik even weg om wat tegen manlief te zeggen. De beslagkom ging drijven en er kwam water bij mijn suiker. Grr. Suikerwater weg en nieuwe suiker (had ik gelukkig nog).
Toen de slagroom kloppen, die werd niet stijf. Ik strandde bij lobbig, nou ook jammer dan, niet te veel van gebruiken. Toen was de taart niet voldoende gerezen (of de vorm te groot) en kon ik de taart maar een keer doorsnijden, dan dus jam, aarbeien en slagroom in een laag. Smaakt net zo goed. Toen bleek dat ik eigenlijk te weinig jam had om lekker royaal te smeren en werden het dunne (!) laagjes.
Gelukkig had ik wel voldoende decoratie in huis (marsepein). Ik koos voor geel als hoofdkleur. De lap had ik blijkbaar iets te dun uitgerold want de jam zag je er door heen en hier en daar scheurde het iets in. Versieren heb ik met mijn jongste gedaan dus het werd een verzameling dieren. Tenslotte paste het geheel niet 1, 2, 3 in de koelkast en moest ik de halve inhoud daarvan reorganiseren.

Maar... smaken doet -ie prima! Dochter van Janina wat een goed idee!! Van de week probeer ik het nog eens maar dan met de juiste ingrediënten!



vrijdag 17 augustus 2012

Nog even vakantie

Onze gezamenlijke vakantie is nog niet helemaal voorbij en dus togen we er vandaag nog eens met z'n allen op uit. De reis ging naar Texel. Hemelsbreed wonen we daar niet zo eens zo heel ver vandaan maar doordat je her en der maar 80 km mag rijden, zijn we toch een klein uurtje onderweg voor we bij de boot zijn. Zodra ik van de boot af kom, heb ik een vakantiegevoel, al is het maar voor een dag. We hebben fietsen mee dus we kunnen gaan en staan waar we willen.

Eerst gaan we naar het Floramuseum. Dat is een van de twee juttersmusea op Texel. Ik heb mijn ogen uitgekeken, wat een rommel vind je op het strand! Daarna naar de zelfpluktuin. Dat is enig. Je kunt er bloemen (niet zo handig voor ons), aarbeien, bessen, bramen en tomaten plukken. Nou is dat plukken geen enkel punt maar het dan vervolgens heel op de fiets mee naar huis krijgen is een heel ander verhaal. Door de aarbeien dit keer goed "klem" te verpakken, zijn ze heel aardig overgekomen.
Bij de zelfpluktuin zag ik ook een hele leuke ingepakte (wildbrei/haak) fiets en een gebreid vogelkooitje met twee vogeltjes. Ik heb ze uiteraard direct op de gevoelige plaat vastgelegd.


Ik vond mezelf tijdens de vakantie al heel creatief met mijn (demontabele) wildbreipaaltje maar die fiets vond ik echt geweldig. Mijn idee voor het wildbreipaaltje begon in Frankrijk heel spontaan. Het was nog even een gedoetje om wol te vinden maar uiteindelijk lukte dat in Spanje. Wel dikte 2,5 dus nog een heel monikkenwerk. Ik wilde er thuis ook nog van kunnen genieten dus heb ik een soort veterconstructie bedacht waarmee ik het ook weer los kon halen.


Onze dag op Texel eindigde bij de Witte Engel, ik ging huiswaarts met een boekje en de nieuwe catalogus. Om thuis nog lekker even na te genieten.

donderdag 16 augustus 2012

weer terug

Zo we zijn weer terug van vakantie. En ik weet het is een cliché maar het is omgevlogen. Na een winter en lente vol discussie over waarheen (ik Nederland, manlief zon in het buitenland), werd het Zuid-Frankrijk aan de Atlantische kust. Ja en echt zuidelijk, net boven de Pyreneeën! Als ik 's ochtends aan mijn ontbijtje zat, had ik uitzicht op de bergen. Het was een vakantie vol nieuwe dingen. Sinds een paar jaar weer verrrrrrrrr weg en een "nieuwe" (lang leve marktplaats) tent. We hebben de vouwwagen gesloopt en de kar nu in gebruik genomen als aanhanger. Wat een vinding! De tent was goed op te zetten, beter dan de mecanodoos die onze vouwwagen inmiddels was geworden en wat een ruimte hadden we in de kar nu alle kastjes daar uit gesloopt waren.

Maar genoeg daarover. We hebben onze tijd dus doorgebracht aan de Atlantische kust. De zee is daar een stuk woester dan in Nederland. We hebben heerlijk in de golven gesprongen maar ik heb ook nog meer ontzag gekregen voor de macht van water. Wat een kracht!


Ik ben in Nederland altijd aan het schelpen zoeken maar die heb je daar bijna niet. Wel stenen, in alle soorten, maten en kleuren. Mooi rondgeslepen door de zee. Die stenen prikkelden mijn creativiteit en dat leverde het volgende op.

Mijn eerste omgehaakte steen, ik ben niet ontevreden over het resultaat.

Een van mijn mooiste vondsten wordt gekoesterd in een speciaal daarvoor gehaakt zakje.
Je moet wat doen toch?

Compositie gemaakt door manlief.
Tenslotte nog een keer een zonsondergang. Ik vind dat altijd erg mooi en het idee dat de zon die ik in Callantsoog onder zie gaan dezelfde is als in Bidart (1350 km verderop), vind ik een bijzonder gedachte.

Groetjes Sandra